Karl Kastner, właściwie znany jako Karl Wilhelm Gottlob Kastner, to postać, która pozostawiła trwały ślad na polu chemii. Urodził się 31 października 1783 roku w miejscowości Greifenberg, położonej w Pomorzu. Jego kariera badawcza i działalność naukowa miała znaczący wpływ na rozwój tej dziedziny.
Ostatnie dni życia Kastnera przypadły na 13 lipca 1857 roku, gdy zmarł w Erlangen. Jego dorobek naukowy oraz wkład w chemię są nadal przedmiotem badań i analizy.
Życie
K. Kastner przyszedł na świat jako syn rektora lokalnej szkoły łacińskiej w Greifenbergu, który jednocześnie pełnił funkcję duchownego w kościele protestanckim. Po ukończeniu edukacji w zakresie farmacji w Świnoujściu, rozpoczął studia z zakresu chemii na Uniwersytecie w Jenie. W 1805 roku odebrał doktorat, a jego promotorem był Johann Friedrich August Gottling.
W tym samym roku, K. Kastner otrzymał stanowisko profesora na Uniwersytecie w Heidelbergu. Przez lata 1812-1821 wykładał na uniwersytetach w Halle oraz Bonn. Następnie, od 1821 do 1857 roku, pełnił rolę profesora chemii i fizyki na Uniwersytecie w Erlangen.
W 1816 roku, jego osiągnięcia zostały docenione, co zaowocowało przyjęciem go w szeregi Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina.
Prace
Karl Kastner jest postacią, której osiągnięcia naukowe są niezwykle istotne w historii chemii i fizyki. Jego prace miały znaczący wpływ na rozwój tych dziedzin w XIX wieku.
- Beiträge zur Begründung einer wissenschaftlichen Chemie (1807),
- Einleitung in die neuere Chemie (1814),
- Grundzüge der Physik und Chemie (1821),
- Observationes de electromagnetismo (1821),
- Handbuch der Meteorologie, cz. 1-3 (1823–30),
- Zur Gesamtnaturlehre, Stuttgart 1849.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
David Christiani | Albert Wangerin | Friedrich von Dreger | Zbigniew Drozdowicz | Zygmunt CiotaOceń: Karl Kastner